Od 1 stycznia 2020 r. podmioty, które nie dostają zapłaty na czas, zyskają prawo do ulgi na złe długi w CIT. Poszkodowani będą mieli prawo do ulgi na złe długi w CIT, na wzór mechanizmu funkcjonującego w podatku VAT.

Ulga na złe długi reguluje art. 18f ustawy o CIT i polega na tym, że:

• Wierzyciel ma prawo zmniejszyć swój dochód o wartość swojej wierzytelności, niezapłaconej przez dłużnika, w dacie, w której upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Wierzytelność musi być rozpoznana, jako przychód podatkowy wierzyciela, a ponadto wierzytelność ta dotyczyć ma roszczenia o zapłatę świadczenia pieniężnego wynikającego z transakcji handlowych.

• Dłużnik ma obowiązek zwiększenia swojego dochodu o zaliczaną do kosztów podatkowych wartość zobowiązania, nieuregulowanego przez niego, w dacie, w której upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Dłużnik będzie musiał zwiększyć dochód bez względu na to, czy wcześniej zaliczył niezapłacone zobowiązanie do swoich kosztów podatkowych, czy też nie. Zobowiązanie to ma dotyczyć zapłaty świadczenia pieniężnego wynikającego z transakcji handlowych.

Ulgę stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

• dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
• od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę – gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;
• transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ulgi na złe długi nie stosuje się do transakcji handlowych dokonywanych między podmiotami powiązanymi.

Wierzyciel, jak i dłużnik będą zmniejszać albo zwiększać swoją zaliczkę za miesiąc, w którym minie 90 dni od upływu umówionego terminu zapłaty. W przypadku, gdy wierzytelność zostanie zbyta lub uregulowana, albo zobowiązanie zostanie uregulowane przez dłużnika, transakcja ta podlega odwróceniu bieżącym miesiącu, co ma wpływ na wysokość zaliczki.

Ustawa o CIT nakazuje wykazać w zeznaniu podatkowym należności lub zobowiązania, których wartość zmniejszyła lub zwiększyła podstawę opodatkowania. Służy to tego załącznik CIT/WZ, składany po raz pierwszy za rok 2020.

Powyższe regulacje wynikają z wejścia w życie ustawy dotyczącej ograniczania zatorów płatniczych. O kluczowych rozwiązaniach nowej ustawy można przeczytać we wpisie na stronie Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii.